TY - JOUR ID - 70491 TI - تعیین آمیخته بیماران و تخصیص ظرفیت به سرویس‎های جراحی در بیمارستان‎ها به‎کمک شبیه‎سازی تبرید JO - مدیریت صنعتی JA - IMJ LA - fa SN - 2008-5885 AU - سجادی, آیداسادات AU - کتابی, سعیده AU - عتیقه چیان, آرزو AD - کارشناس ارشد، مدیریت صنعتی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران AD - دانشیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران AD - استادیار، گروه مدیریت، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 10 IS - 4 SP - 631 EP - 650 KW - مسئله تخصیص ظرفیت KW - مسئله تعیین آمیخته بیماران KW - برنامه‎ریزی استراتژیک اتاق عمل KW - الگوریتم شبیه‎سازی تبرید KW - برنامه‎ریزی آرمانی تصادفی DO - 10.22059/imj.2018.255149.1007413 N2 - هدف: نظام سلامت یکی از بزرگ‎ترین صنعت­ها به‎شمار می‎رود و برای حل مشکلات آن، به تلفیقی از دانش و مهارت‌های مدیریتی و بالینی نیاز است. در این پژوهش، مسئله برنامه­ریزی استراتژیک و تخصیص ظرفیت اتاق­های عمل با در نظر گرفتن استراتژی برنامه­ریزی و زمان‎بندی بلوکی مطالعه شده است و یک مدل تلفیقی برای تعیین آمیخته بهینه جراحی‌ها و تخصیص ظرفیت به سرویس‌های جراحی به‎صورت برنامه­ریزی آرمانی تصادفی برای مقابله با عدم قطعیت در تقاضای هر عمل ارائه شده است. هدف مدل حداقل کردن انحراف‎های نامطلوب شامل تقاضای برآورده نشده، اضافه­کاری سرویس­ها و بیکاری اتاق‌های عمل تخصیص یافته، است. روش: به‎دلیل NP-hard بودن مسئله، دستیابی به جواب دقیق با بزرگ شدن ابعاد آن به‎صورت نمایی مشکل است. برای این منظور، الگوریتم فراابتکاری شبیه­سازی تبرید پیشنهاد شده است. نتایج مدل‌ ریاضی به‎کمک نرم‎افزار GAMS با حل­کننده COINBONMIN و روش شبیه‎سازی تبرید توسط نرم­افزار متلب R2017a  با یکدیگر مقایسه شده است. یافته‎ها: مثال­های ارائه شده، از اطلاعات بخش اتاق عمل بیمارستانی در کانادا با 9 سرویس جراحی، 110 عمل جراحی، 16 اتاق عمل و 220 تخت بستری استخراج شده است. برای کاهش تعداد متغیرهای تصمیم و قابل حل بودن مدل ریاضی، برای هر مثال، سرویس‎ها و جراحی‎های اندک با اتاق‎های عمل محدودی انتخاب شد. مجموع بیکاری اتاق‌های عمل تخصیص‎یافته در همه مثال­ها و در هر دو روش برابر با مقدار ایده­آل صفر بوده است. اختلاف میان مقادیر تابع بهینه هدف به‎دست آمده از مدل برنامه­ریزی آرمانی تصادفی و الگوریتم شبیه­سازی تبرید در مثال­های ارائه شده در بازه ]6/0,05/0[ قرار دارد. نتیجه‎گیری: در این پژوهش مدل برنامه­ریزی آرمانی تصادفی برای برنامه­ریزی و تعیین تعداد و ترکیب بهینه جراحی‎ها و تخصیص ظرفیت به سرویس‌های جراحی با در نظر گرفتن تقاضای غیرقطعی ارائه شده است. ایده مدل پیشنهاد شده آن است که با تغییر تعداد و ترکیب موارد جراحی، می‌توان انحراف‎های نامطلوب را کاهش داد. UR - https://imj.ut.ac.ir/article_70491.html L1 - https://imj.ut.ac.ir/article_70491_43077d16b39fbcd4f66dd9749d6a31e4.pdf ER -