فرایند نگهداری و تعمیرات، یکی از حیاتیترن فرایندهای سازمان است که وظیفۀ اصلی آن نگهداری و حفظ ماشینآلات در شرایط مطلوب یا بازگرداندن آنها از شرایط نامطلوب به مطلوب است. خرابی ماشینآلات، به از دست رفتن زمان در دسترس تجهیزات و افزایش هزینههای سازمان منجر میشود، بنابراین همواره بهبود عملکرد ماشینآلات و درنتیجه بهبود فرایند نت، مورد توجه متخصصان بوده است. هدف این مقاله پاسخ به این پرسش است که بر اساس شاخصهای انتخابشده، کدام دستگاه بیشتر از دستگاههای دیگر نیاز به نت پیشگیرانه دارد. افزایش میزان عمر تجهیزات، افزایش رضایتمندی مشتریان و کاهش دیرکرد صورتگرفته بهسبب خرابیهای دستگاهها، از دلایل انجام این پژوهش است. در این مقاله نخست به شناسایی شاخصهای مهم در بحث نگهداری و تعمیرات کارخانه با توجه به سوابق دستگاههای موجود در سال 91 بهمدت دوازدهماه پرداخته شده است و سپس بهکمک یکی از روشهای تصمیمگیری چند معیاره با نام مدل مارتل و زاراس، به اولویتبندی و شناسایی حیاتیترین دستگاه موجود در کارخانه پرداخته و راهکارهایی برای نگهداری این دستگاه در بالاترین سطح کیفی خود ارائه شده است.